Intieme relaties waarbij één of beide partners lijden onder complexe PTSS, zijn niet zo eenvoudig op te bouwen.
Het vinden van de balans tussen autonomie en diepe verbondenheid is een zoektocht.
Voor je het weet is er een verstrengeling die begint op het moment van overgave aan de liefde.
Vooral in relaties met partners die een onveilige hechtingsstijl en jeugdtrauma hebben. De angstige types willen verstrengelen, de vermijdende types willen hun individualiteit behouden, en de gedesorganiseerde types zitten vast in de paradoxale kracht tussen deze twee.
Hoe meer je in het veld van de intieme verbinding komt, hoe meer je geconfronteerd wordt met onbewuste patronen van de gehechtheid in de kindertijd.
De kunst van deze (en alle) relaties, is iedere keer opnieuw in je centrum te komen. En uit het drama van oordelen, slachtofferschap, pleasen en verleiden te blijven.
In relaties die gedreven worden door een hogere vorm van Liefde en bewustzijn, kunnen onveilige hechtingsstijlen geheeld worden. Toch vergt het veel inspanning, bewustzijn en compassie van beide partners.
