Het komende jaar staat in het teken van volledig trouw en eerlijk zijn naar mezelf. Geen concessies, niet smokkelen. In plaats daarvan, mezelf uitspreken, angsten onder ogen komen en er niet voor weglopen.
Ook tijdens het afgelopen blok Heart & Sexuality zijn er zoveel momenten geweest dat ik kon ‘duiken’, zoals ik dat kan doen in trainingen die gaan over (emotionele) ontwikkeling. Maar ik had mij voorgenomen dat ik mezelf deze keer wel uitspreek in de groep. Precies waar mijn grootste angst en schaamte ligt.
Ik heb het heel vaak niet gedaan…
Als ik terugkijk kan ik ook met mededogen kijken. De schaamte was gewoonweg te groot en het moest gaan in het tempo waarin ik het kon.
Maar nu dus wel…
Trillend in contact gekomen met het ‘gat’ in mijn vroege jeugd, doordat mijn moeder niet in staat was de liefde te geven die ik nodig had als kind.
En waar kom ik achter…
Ook in de diepste, allerdiepste pijn zijn lichtpuntjes te vinden. En met de liefdevolle bedding van de groep kon ik het proces voor het eerst van mijn leven aangaan. Die stukken in mij die diep gedissocieerd weggestopt waren, omdat het te overweldigend was voor mij als kind om de gevoelens te voelen die de omstandigheden opriepen.
En als de tijd rijp is…
Dan dienen zich ‘engelen’ aan die precies die ondersteuning geven die nodig is. Zo gebeurde dit ook in de H&S groep. Gesteund door de ‘mannen’ kon ik uitreiken naar de ‘vrouw’ in de vorm van een representante die de plek van mijn oma vertegenwoordigde. Kon ik het ‘gat’ in mijn jeugd alsnog laten volstromen met liefde. En zo de weg vrijmaken voor een coherent levensverhaal.
En ik daar zo vrij in mag zijn, het ging niet alleen maar plat over naar iemand toelopen die mijn oma speelt. Dat dit ging gebeuren, resoneerde de dag ervoor al. Alsof er meer was, alsof er een grotere ondersteuning was.
En dit is ook wat er in mijn sessies en groepen gebeurt…
Als het resoneert, als de tijd daar is, als de energie goed is, dan gebeurt er veel meer dan wat de mensen zelf doen. Dan gebeurt het vanzelf en resoneert iedereen erop mee. Alsof er ‘hulp’ is.
Wat heeft dit nu met vlees eten te maken?
Ik merk al langer dat ’the magic happens when you are in tune’. En wanneer ben je in tune? Als je kiest voor licht en niet voor donker. Als je kiest voor heilzaamheid en niet voor onheilzaamheid. Als je je laat leiden door het zuivere, het pure, het goede zoals liefdevolle vriendelijkheid, mededogen, vrijgevigheid, gelijkmoedigheid, en niet voor begeerte, haat, ‘begoocheling’. Als je je laat leiden door intuïtieve spontaniteit, en niet door destructieve impulsiviteit. Als je je laat leiden door wijsheid en je niet laat verleiden de makkelijkste weg te kiezen vanuit luiheid. En als je daarnaast ook nog eens met liefde en mildheid naar jezelf te kijken als dit soms niet lukt.
Voor mij is vlees eten niet meer van deze tijd.
Tenminste, de industrie die erachter zit klopt wat mij betreft niet. Als ik vlees eet, weet ik dat ik mede schuldig ben voor het leed wat dieren aangedaan wordt in de vleesindustrie. Ik smokkelde nog weleens met kip, maar realiseer me dat ik het niet meer kan goedpraten naar mezelf.
Daarom, als ik mijzelf trouw blijf en mijn eigen helingsproces en dat van anderen die ik begeleid, serieus neem, kan ik alleen nog maar vegan eten. Dus bij deze mijn commitment.
Voel je totaal niet aangesproken of aangevallen overigens. Ik beschrijf hier mijn eigen proces en de conclusies die ik hieruit trek. Ik wil je alleen maar uitnodigen om trouw te zijn aan jezelf.
En als jij trouw zou zijn aan jezelf? Wat is dan het eerste wat je gaat veranderen in je leven?
