Wanneer het innerlijke kind afwijzing ervaart, kan er boosheid ontstaan.

Wanneer het innerlijke kind zich in de steek gelaten voelt, kan er wanhoop ontstaan.

Wanneer het innerlijke kind zich ongewenst voelt, kan de exitentiële angst van afgescheiden worden de overhand krijgen.

Deze identiteit, deze verdichte vorm van bewustzijn begint te vechten voor zijn overleving.

Het verzet zich, het worstelt, het kronkelt en draait, het doet alles om zijn bestaan in stand te houden.

Maar,

Waar was het innerlijke kind, negen maanden voor de geboorte?

Waar zal het innerlijke kind zijn, een minuut na de dood?

In de periode van wat wij ‘ons leven’ noemen, komen en gaan er een eindeloze stroom van identiteiten voorbij.

Geen van deze identiteiten bepalen wie we werkelijk zijn.

Dus,

In het licht van wijsheid is duidelijk dat het niet te voorspellen is wanneer het innerlijke kind ontstaat en wanneer deze verdwijnt door een onbegrijpelijk geheel van condities.

In het licht van wijsheid is duidelijk dat het niet te voorspellen is wanneer de voorwaarden zijn vervuld om het te laten opkomen en verdwijnen.

In het licht van de wijsheid is het duidelijk dat de innerlijke kind-identiteit niet meer is dan een proces in het bio-organisme dat het menselijk lichaam wordt genoemd, afhankelijk van het concept van tijd.

En,

Door ons te identificeren met deze innerlijke kind-identiteit,

proberen we deze voortdurende stroom van het levensproces stop te zetten, te bevriezen in de tijd.

Het is alsof we proberen de stroom van de rivier proberen te stoppen.

Dus,

Wanneer we de relativiteit van de identiteit van het innerlijke kind zien, valt het concept van afwijzing weg.

Wanneer we de relativiteit van de identiteit van het innerlijke kind zien, valt het concept van verlating weg.

Wanneer we de relativiteit van de identiteit van het innerlijke kind zien, valt het concept van niet gewenst zijn weg.

Dan,

Is het enige wat overblijft de illusie van afscheiding.

En laat het vuur van wijsheid de karmische zaden van woede, wanhoop en angst uitbranden.

Net zolang tot de ware natuur van de geest verschijnt, in vreugde, geluk en sereniteit.

Tot dat moment,

In de relatieve realiteit van de tijd,

In de intieme relatie met wie je werkelijk bent,

Wordt je uitgenodigd om de aandacht naar binnen te richten,

De angst voor afscheiding onder ogen komen,

Met oneindig veel liefdevolle vriendelijkheid,

Jezelf toewensen om bevrijd te worden,

Uit het lijden van de onwetendheid.

Moge je gezond en gelukkig zijn.

Comments are closed.